dissensio

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Noun[edit]

dissēnsiō f (genitive dissēnsiōnis); third declension

  1. disagreement, quarrel
    Synonyms: discordia, dissidentia
    Antonyms: cōnsēnsus, cōnsēnsiō, concordia, congruentia, cōnspīrātiō
  2. dissension, conflict
    Synonyms: cōnflīctus, proelium

Declension[edit]

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative dissēnsiō dissēnsiōnēs
Genitive dissēnsiōnis dissēnsiōnum
Dative dissēnsiōnī dissēnsiōnibus
Accusative dissēnsiōnem dissēnsiōnēs
Ablative dissēnsiōne dissēnsiōnibus
Vocative dissēnsiō dissēnsiōnēs

Descendants[edit]

References[edit]

  • dissensio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dissensio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • dissensio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • the learned men are most unanimous in..: summa est virorum doctissimorum consensio (opp. dissensio)
    • owing to political dissension: ex rei publicae dissensione