dolu

See also: dolů, ďolü, and dołu

Azerbaijani

Pronunciation

• IPA^(key): [doˈɫu]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: do‧lu

Etymology 1

From Proto-Turkic *tōlu, from Proto-Turkic *tōl- (“to be full”).

Adjective

dolu (comparative daha dolu, superlative ən dolu, intensive dopdolu)

1. full

   Antonym: boş

   • 1925, Süleyman Sani Axundov, Nə Üçün [What for?]; republished as Süleyman Sani Axundov. Seçilmiş Əsərləri, Baku: Şərq-Qərb, 2005, page 276:

     9 yanvarda Peterburq küçələri işçilər və onların arvad-uşaqları ilə dolu idi.

     On January 9th, streets of St. Petersburg were full of workers and their wives and children.

2. plump, well-fed

   Synonyms: see Thesaurus:kök

Derived terms

• doluluq (“fullness”)
• dolmaq (“to be filled”)
  • dolğun (“well-wed”)
  • doldurmaq (“to fill”)
  • dolma (“dolma”)

Etymology 2

From Common Turkic *tolu.

Noun

dolu (definite accusative dolunu, plural dolular)

1. hail

Declension

Declension of dolu
	singular	plural
nominative	dolu	dolular
definite accusative	dolunu	doluları
dative	doluya	dolulara
locative	doluda	dolularda
ablative	doludan	dolulardan
definite genitive	dolunun	doluların

Possessive forms of dolu
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolum	dolularım
sənin (“your”)	dolun	doluların
onun (“his/her/its”)	dolusu	doluları
bizim (“our”)	dolumuz	dolularımız
sizin (“your”)	dolunuz	dolularınız
onların (“their”)	dolusu or doluları	doluları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumu	dolularımı
sənin (“your”)	dolunu	dolularını
onun (“his/her/its”)	dolusunu	dolularını
bizim (“our”)	dolumuzu	dolularımızı
sizin (“your”)	dolunuzu	dolularınızı
onların (“their”)	dolusunu or dolularını	dolularını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	doluma	dolularıma
sənin (“your”)	doluna	dolularına
onun (“his/her/its”)	dolusuna	dolularına
bizim (“our”)	dolumuza	dolularımıza
sizin (“your”)	dolunuza	dolularınıza
onların (“their”)	dolusuna or dolularına	dolularına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumda	dolularımda
sənin (“your”)	dolunda	dolularında
onun (“his/her/its”)	dolusunda	dolularında
bizim (“our”)	dolumuzda	dolularımızda
sizin (“your”)	dolunuzda	dolularınızda
onların (“their”)	dolusunda or dolularında	dolularında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumdan	dolularımdan
sənin (“your”)	dolundan	dolularından
onun (“his/her/its”)	dolusundan	dolularından
bizim (“our”)	dolumuzdan	dolularımızdan
sizin (“your”)	dolunuzdan	dolularınızdan
onların (“their”)	dolusundan or dolularından	dolularından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	dolumun	dolularımın
sənin (“your”)	dolunun	dolularının
onun (“his/her/its”)	dolusunun	dolularının
bizim (“our”)	dolumuzun	dolularımızın
sizin (“your”)	dolunuzun	dolularınızın
onların (“their”)	dolusunun or dolularının	dolularının

Basque

Noun

dolu

1. grief

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdolu]

Noun

dolu m

1. genitive/dative/locative singular of důl

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish طولو (“dolu”), from Proto-Turkic *tōlu, Proto-Turkic *tōl- (“to be full”).

Adjective

dolu

1. full

Antonyms

• boş

Derived terms

• doluluk

Etymology 2

From Common Turkic *tolu (“hail”).

Noun

dolu (definite accusative doluyu, plural dolular)

1. (meteorology) hail