długi

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Lower Sorbian[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

długi

  1. nominative plural of dług
  2. accusative plural of dług

Masurian[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Polish długi.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈdwuɡi]
  • Syllabification: dłu‧gi

Adjective[edit]

długi (derived adverb długo)

  1. long (having much distance from one terminating point on an object or an area to another terminating point)
    Antonym: krótki
  2. (of a cart) undrawn
  3. (of a boot) having a high bootleg
  4. long (having a particular length)
  5. long (having great duration)
    Antonym: krótki

Further reading[edit]

  • Zofia Stamirowska (1987-2021) “długi”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur[2], volume 2, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, pages 39-40

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *dь̀lgъ. First attested in the 14th century.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /dɫu(ː)ɡiː/
  • IPA(key): (15th CE) /dɫuɡi/

Adjective[edit]

długi (comparative dłuższy, derived adverb długo)

  1. long (having much distance from one terminating point on an object or an area to another)
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[3], page 22:
      Palcze myala okrągle a proste, doszycz dlvgye
      [Palce miała okrągłe a proste, dosyć długie]
    • 1901 [End of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 324:
      Dluszszy capacior
      [Dłuższy capacior]
    • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[4], page 13:
      Dlvge yelytho longaon
      [Długie jelito longaon]
    • c. 1500, Wokabularz lubiński, inkunabuł Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie, sygn. Inc. 78d., page 26v:
      Cesaries est coma capitis et proprie virorum przedzyal vloszy dlvgye
      [Cesaries est coma capitis et proprie virorum przedział włosy dlugie]
  2. long (having great duration)
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie[5], page cv 35:
      Tec to crol iesc miloscyueysy... w dlugem chacany, izbihom sø k nemu zødne pospesily
      [Teć to krol jeść miłościwiejszy... w długiem czakani, iżbychom się k niemu żądnie pośpieszyli]
    • 1930 [Fifteenth century], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[6], section 2,1:
      A rvssziwsy syø ottød, przislismi na pvsczø... y obchodzilismi gorø Seyr dlvgy czasz (et circuivimus montem Seir longo tempore)
      [A ruszywszy się ottąd, przyszlismy na puszczą... i obchodzilismy gorę Seir długi czas (et circuivimus montem Seir longo tempore)]

Derived terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Related terms[edit]

nouns

Descendants[edit]

  • Masurian: długi
  • Polish: długi
  • Silesian: dugi

References[edit]

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈdwu.ɡi/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈdɫu.ɡi/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -uɡi
  • Syllabification: dłu‧gi

Etymology 1[edit]

Inherited from Old Polish długi.

Adjective[edit]

długi (comparative dłuższy, superlative najdłuższy, derived adverb długo, abbreviation dł.)

  1. long (having much distance from one terminating point on an object or an area to another terminating point)
    Antonym: krótki
  2. long (having great duration)
    Antonym: krótki
    1. (phonetics) long (of a vowel, taking more time in contrast to another)
  3. long (seeming to last a lot of time)
  4. long (expressed in many words)
    Antonym: krótki
  5. (colloquial, humorous) tall (of a person, having great height)
    Synonym: wysoki
    Antonym: niski
  6. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
Declension[edit]
Derived terms[edit]
adverbs
nouns
proverbs

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), długi is one of the most used words in Polish, appearing 58 times in scientific texts, 19 times in news, 25 times in essays, 46 times in fiction, and 9 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 157 times, making it the 368th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

Etymology 2[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun[edit]

długi m inan

  1. nominative/accusative/vocative plural of dług

References[edit]

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “długi”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 75

Further reading[edit]

  • długi in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • długi in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “długi”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • DŁUGI”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.04.2010
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “długi”, in Słownik języka polskiego[11]
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “długi”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[12]
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “długi”, in Słownik języka polskiego[13] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 461
  • długi in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego