emundatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of ēmundō.
Participle[edit]
ēmundātus (feminine ēmundāta, neuter ēmundātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēmundātus | ēmundāta | ēmundātum | ēmundātī | ēmundātae | ēmundāta | |
Genitive | ēmundātī | ēmundātae | ēmundātī | ēmundātōrum | ēmundātārum | ēmundātōrum | |
Dative | ēmundātō | ēmundātō | ēmundātīs | ||||
Accusative | ēmundātum | ēmundātam | ēmundātum | ēmundātōs | ēmundātās | ēmundāta | |
Ablative | ēmundātō | ēmundātā | ēmundātō | ēmundātīs | |||
Vocative | ēmundāte | ēmundāta | ēmundātum | ēmundātī | ēmundātae | ēmundāta |