erikoistutkija
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
erikois- (“special”) + tutkija (“researcher”)
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /ˈerikoi̯sˌtutkijɑ/, [ˈe̞riko̞i̯s̠ˌtut̪k̟ijɑ̝]
- Rhymes: -utkijɑ
- Syllabification(key): e‧ri‧kois‧tut‧ki‧ja
Noun[edit]
erikoistutkija
- A job title for a researcher advanced in and/or specialised in a certain field of research; specialist researcher, senior researcher.
Declension[edit]
Inflection of erikoistutkija (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | erikoistutkija | erikoistutkijat | ||
genitive | erikoistutkijan | erikoistutkijoiden erikoistutkijoitten | ||
partitive | erikoistutkijaa | erikoistutkijoita | ||
illative | erikoistutkijaan | erikoistutkijoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | erikoistutkija | erikoistutkijat | ||
accusative | nom. | erikoistutkija | erikoistutkijat | |
gen. | erikoistutkijan | |||
genitive | erikoistutkijan | erikoistutkijoiden erikoistutkijoitten erikoistutkijainrare | ||
partitive | erikoistutkijaa | erikoistutkijoita | ||
inessive | erikoistutkijassa | erikoistutkijoissa | ||
elative | erikoistutkijasta | erikoistutkijoista | ||
illative | erikoistutkijaan | erikoistutkijoihin | ||
adessive | erikoistutkijalla | erikoistutkijoilla | ||
ablative | erikoistutkijalta | erikoistutkijoilta | ||
allative | erikoistutkijalle | erikoistutkijoille | ||
essive | erikoistutkijana | erikoistutkijoina | ||
translative | erikoistutkijaksi | erikoistutkijoiksi | ||
abessive | erikoistutkijatta | erikoistutkijoitta | ||
instructive | — | erikoistutkijoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading[edit]
- “erikoistutkija”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02