exprobratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of exprōbrō.
Participle[edit]
exprōbrātus (feminine exprōbrāta, neuter exprōbrātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | exprōbrātus | exprōbrāta | exprōbrātum | exprōbrātī | exprōbrātae | exprōbrāta | |
Genitive | exprōbrātī | exprōbrātae | exprōbrātī | exprōbrātōrum | exprōbrātārum | exprōbrātōrum | |
Dative | exprōbrātō | exprōbrātō | exprōbrātīs | ||||
Accusative | exprōbrātum | exprōbrātam | exprōbrātum | exprōbrātōs | exprōbrātās | exprōbrāta | |
Ablative | exprōbrātō | exprōbrātā | exprōbrātō | exprōbrātīs | |||
Vocative | exprōbrāte | exprōbrāta | exprōbrātum | exprōbrātī | exprōbrātae | exprōbrāta |