fakultatív

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: fakultativ

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From German fakultativ, from French facultatif.[1] With -ív ending.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈfɒkultɒtiːv]
  • Hyphenation: fa‧kul‧ta‧tív
  • Rhymes: -iːv

Adjective[edit]

fakultatív (not generally comparable, comparative fakultatívabb, superlative legfakultatívabb)

  1. optional, elective, discretionary, facultative, not mandatory

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative fakultatív fakultatívak
accusative fakultatívat fakultatívakat
dative fakultatívnak fakultatívaknak
instrumental fakultatívval fakultatívakkal
causal-final fakultatívért fakultatívakért
translative fakultatívvá fakultatívakká
terminative fakultatívig fakultatívakig
essive-formal fakultatívként fakultatívakként
essive-modal
inessive fakultatívban fakultatívakban
superessive fakultatívon fakultatívakon
adessive fakultatívnál fakultatívaknál
illative fakultatívba fakultatívakba
sublative fakultatívra fakultatívakra
allative fakultatívhoz fakultatívakhoz
elative fakultatívból fakultatívakból
delative fakultatívról fakultatívakról
ablative fakultatívtól fakultatívaktól
non-attributive
possessive - singular
fakultatívé fakultatívaké
non-attributive
possessive - plural
fakultatívéi fakultatívakéi

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN