florulentus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
From flōs (“flower”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /floː.ruˈlen.tus/, [fɫ̪oːrʊˈɫ̪ɛn̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /flo.ruˈlen.tus/, [floruˈlɛn̪t̪us]
Adjective[edit]
flōrulentus (feminine flōrulenta, neuter flōrulentum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | flōrulentus | flōrulenta | flōrulentum | flōrulentī | flōrulentae | flōrulenta | |
Genitive | flōrulentī | flōrulentae | flōrulentī | flōrulentōrum | flōrulentārum | flōrulentōrum | |
Dative | flōrulentō | flōrulentō | flōrulentīs | ||||
Accusative | flōrulentum | flōrulentam | flōrulentum | flōrulentōs | flōrulentās | flōrulenta | |
Ablative | flōrulentō | flōrulentā | flōrulentō | flōrulentīs | |||
Vocative | flōrulente | flōrulenta | flōrulentum | flōrulentī | flōrulentae | flōrulenta |
Descendants[edit]
- English: florulent
References[edit]
- “florulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- florulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.