gladiatorius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

gladiātōrius (feminine gladiātōria, neuter gladiātōrium); first/second-declension adjective

  1. gladiatorial

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative gladiātōrius gladiātōria gladiātōrium gladiātōriī gladiātōriae gladiātōria
Genitive gladiātōriī gladiātōriae gladiātōriī gladiātōriōrum gladiātōriārum gladiātōriōrum
Dative gladiātōriō gladiātōriō gladiātōriīs
Accusative gladiātōrium gladiātōriam gladiātōrium gladiātōriōs gladiātōriās gladiātōria
Ablative gladiātōriō gladiātōriā gladiātōriō gladiātōriīs
Vocative gladiātōrie gladiātōria gladiātōrium gladiātōriī gladiātōriae gladiātōria

References[edit]

  • gladiatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • gladiatorius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • gladiatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to give a gladiatorial show: munus gladiatorium edere, dare (or simply munus edere, dare)
    • a band, troupe of gladiators under the management of a lanista: familia gladiatoria (Sest. 64. 134)
    • a school for gladiators: ludus gladiatorius