gorar

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Celtic *gʷorīti (warm up, heat).[1][2]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

gorar (first-person singular present goro, first-person singular preterite gorei, past participle gorado)

  1. (intransitive) to addle
  2. (intransitive, figurative) to spoil, to ruin
    Synonym: estragar
  3. (transitive with por) to covet
    Synonyms: adoecer, degorar, devecer

Conjugation[edit]

Related terms[edit]

References[edit]

  • gorar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • gorar (ovos)” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • gorar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • gorar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • gorar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Matasović, Ranko (2009) Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, page 146
  2. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “guero”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 
 

  • Hyphenation: go‧rar

Verb[edit]

gorar (first-person singular present goro, first-person singular preterite gorei, past participle gorado)

  1. to addle
  2. to miscarry

Conjugation[edit]