grondwoord

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Compound of grond +‎ woord.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɣrɔnt.ʋoːrt/
  • (file)
  • Hyphenation: grond‧woord

Noun[edit]

grondwoord n (plural grondwoorden, diminutive grondwoordje n)

  1. (grammar) primitive (word)
    • 1866, Johannes Kachelius, De vermakelijke latijnsche spraakkunst, ten nutte der jeugd. Tweede Druk., Amsterdam, page 11:
      Eindelijk nog in
      1. primitiva (grondwoorden), als: homo (een mensch), dies (een dag), ferio (ik klop).
      2. derivata (afgeleide woorden), als: homuncio (het ventje), hodie (van daag), ferula (een plak).
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (linguistics) stem, word stem