heilagur

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Faroese[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse heilagr, from Proto-Germanic *hailagaz.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

heilagur (comparative heilagari, superlative heilagstur)

  1. holy

Declension[edit]

heilagur a3-heilagur
Singular (eintal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) heilagur heilug/
heilag
heilagt
Accusative (hvønnfall) halgan/
heilagan
halga/
heilaga
Dative (hvørjumfall) halgum/
heilagum
halgari/
heilagari
halgum/
heilagum
Genitive (hvørsfall) (heilags) (heilagar) (heilags)
Plural (fleirtal) m (kallkyn) f (kvennkyn) n (hvørkikyn)
Nominative (hvørfall) halgir/
heilagir
halgar/
heilagar
heilug/
heilag
Accusative (hvønnfall) halgar/
heilagar
Dative (hvørjumfall) halgum/
heilagum
Genitive (hvørsfall) (heilaga)

Icelandic[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse heilagr, from Proto-Germanic *hailagaz.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈheilaɣʏr/, [ˈheiːlaɣʏr̥]

Adjective[edit]

heilagur

  1. holy

Inflection[edit]