impugnans
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Present active participle of impugnō (“attack, fight against”)
Participle[edit]
impugnāns (genitive impugnantis); third-declension one-termination participle
Declension[edit]
Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | impugnāns | impugnantēs | impugnantia | ||
Genitive | impugnantis | impugnantium | |||
Dative | impugnantī | impugnantibus | |||
Accusative | impugnantem | impugnāns | impugnantēs impugnantīs |
impugnantia | |
Ablative | impugnante impugnantī1 |
impugnantibus | |||
Vocative | impugnāns | impugnantēs | impugnantia |
1When used purely as an adjective.