incredibilis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ crēdibilis.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

incrēdibilis (neuter incrēdibile, adverb incrēdibiliter); third-declension two-termination adjective

  1. unbelievable, incredible

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative incrēdibilis incrēdibile incrēdibilēs incrēdibilia
Genitive incrēdibilis incrēdibilium
Dative incrēdibilī incrēdibilibus
Accusative incrēdibilem incrēdibile incrēdibilēs
incrēdibilīs
incrēdibilia
Ablative incrēdibilī incrēdibilibus
Vocative incrēdibilis incrēdibile incrēdibilēs incrēdibilia

Descendants[edit]

References[edit]

  • incredibilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • incredibilis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • incredibilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • incredibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • it sounds incredible: incredibile dictu est