indeficiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

indēficiēns (genitive indēficientis); third-declension one-termination adjective

  1. unfailing

Declension[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative indēficiēns indēficientēs indēficientia
Genitive indēficientis indēficientium
Dative indēficientī indēficientibus
Accusative indēficientem indēficiēns indēficientēs indēficientia
Ablative indēficientī indēficientibus
Vocative indēficiēns indēficientēs indēficientia

References[edit]