indulco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

indulcō (present infinitive indulcāre, perfect active indulcāvī, supine indulcātum); first conjugation

  1. to sweeten

Conjugation[edit]

   Conjugation of indulcō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present indulcō indulcās indulcat indulcāmus indulcātis indulcant
imperfect indulcābam indulcābās indulcābat indulcābāmus indulcābātis indulcābant
future indulcābō indulcābis indulcābit indulcābimus indulcābitis indulcābunt
perfect indulcāvī indulcāvistī indulcāvit indulcāvimus indulcāvistis indulcāvērunt,
indulcāvēre
pluperfect indulcāveram indulcāverās indulcāverat indulcāverāmus indulcāverātis indulcāverant
future perfect indulcāverō indulcāveris indulcāverit indulcāverimus indulcāveritis indulcāverint
passive present indulcor indulcāris,
indulcāre
indulcātur indulcāmur indulcāminī indulcantur
imperfect indulcābar indulcābāris,
indulcābāre
indulcābātur indulcābāmur indulcābāminī indulcābantur
future indulcābor indulcāberis,
indulcābere
indulcābitur indulcābimur indulcābiminī indulcābuntur
perfect indulcātus + present active indicative of sum
pluperfect indulcātus + imperfect active indicative of sum
future perfect indulcātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present indulcem indulcēs indulcet indulcēmus indulcētis indulcent
imperfect indulcārem indulcārēs indulcāret indulcārēmus indulcārētis indulcārent
perfect indulcāverim indulcāverīs indulcāverit indulcāverīmus indulcāverītis indulcāverint
pluperfect indulcāvissem indulcāvissēs indulcāvisset indulcāvissēmus indulcāvissētis indulcāvissent
passive present indulcer indulcēris,
indulcēre
indulcētur indulcēmur indulcēminī indulcentur
imperfect indulcārer indulcārēris,
indulcārēre
indulcārētur indulcārēmur indulcārēminī indulcārentur
perfect indulcātus + present active subjunctive of sum
pluperfect indulcātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present indulcā indulcāte
future indulcātō indulcātō indulcātōte indulcantō
passive present indulcāre indulcāminī
future indulcātor indulcātor indulcantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives indulcāre indulcāvisse indulcātūrum esse indulcārī indulcātum esse indulcātum īrī
participles indulcāns indulcātūrus indulcātus indulcandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
indulcandī indulcandō indulcandum indulcandō indulcātum indulcātū

References[edit]

  • indulco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • indulco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette