inebriatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of inēbriō (“intoxicate”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /i.neː.briˈaː.tus/, [ɪneːbriˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /i.ne.briˈa.tus/, [inebriˈäːt̪us]
Participle[edit]
inēbriātus (feminine inēbriāta, neuter inēbriātum); first/second-declension participle
- intoxicated, having been intoxicated
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inēbriātus | inēbriāta | inēbriātum | inēbriātī | inēbriātae | inēbriāta | |
Genitive | inēbriātī | inēbriātae | inēbriātī | inēbriātōrum | inēbriātārum | inēbriātōrum | |
Dative | inēbriātō | inēbriātō | inēbriātīs | ||||
Accusative | inēbriātum | inēbriātam | inēbriātum | inēbriātōs | inēbriātās | inēbriāta | |
Ablative | inēbriātō | inēbriātā | inēbriātō | inēbriātīs | |||
Vocative | inēbriāte | inēbriāta | inēbriātum | inēbriātī | inēbriātae | inēbriāta |