ingeniatus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

ingeniātus (feminine ingeniāta, neuter ingeniātum); first/second-declension adjective

  1. naturally constituted, disposed or inclined

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ingeniātus ingeniāta ingeniātum ingeniātī ingeniātae ingeniāta
Genitive ingeniātī ingeniātae ingeniātī ingeniātōrum ingeniātārum ingeniātōrum
Dative ingeniātō ingeniātō ingeniātīs
Accusative ingeniātum ingeniātam ingeniātum ingeniātōs ingeniātās ingeniāta
Ablative ingeniātō ingeniātā ingeniātō ingeniātīs
Vocative ingeniāte ingeniāta ingeniātum ingeniātī ingeniātae ingeniāta

References[edit]

  • ingeniatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ingeniatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.