ingigno

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From in- +‎ gigno (I beget).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

ingignō (present infinitive ingignere, perfect active ingenuī, supine ingenitum); third conjugation

  1. to implant or engender

Conjugation[edit]

   Conjugation of ingignō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present ingignō ingignis ingignit ingignimus ingignitis ingignunt
imperfect ingignēbam ingignēbās ingignēbat ingignēbāmus ingignēbātis ingignēbant
future ingignam ingignēs ingignet ingignēmus ingignētis ingignent
perfect ingenuī ingenuistī ingenuit ingenuimus ingenuistis ingenuērunt,
ingenuēre
pluperfect ingenueram ingenuerās ingenuerat ingenuerāmus ingenuerātis ingenuerant
future perfect ingenuerō ingenueris ingenuerit ingenuerimus ingenueritis ingenuerint
passive present ingignor ingigneris,
ingignere
ingignitur ingignimur ingigniminī ingignuntur
imperfect ingignēbar ingignēbāris,
ingignēbāre
ingignēbātur ingignēbāmur ingignēbāminī ingignēbantur
future ingignar ingignēris,
ingignēre
ingignētur ingignēmur ingignēminī ingignentur
perfect ingenitus + present active indicative of sum
pluperfect ingenitus + imperfect active indicative of sum
future perfect ingenitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present ingignam ingignās ingignat ingignāmus ingignātis ingignant
imperfect ingignerem ingignerēs ingigneret ingignerēmus ingignerētis ingignerent
perfect ingenuerim ingenuerīs ingenuerit ingenuerīmus ingenuerītis ingenuerint
pluperfect ingenuissem ingenuissēs ingenuisset ingenuissēmus ingenuissētis ingenuissent
passive present ingignar ingignāris,
ingignāre
ingignātur ingignāmur ingignāminī ingignantur
imperfect ingignerer ingignerēris,
ingignerēre
ingignerētur ingignerēmur ingignerēminī ingignerentur
perfect ingenitus + present active subjunctive of sum
pluperfect ingenitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present ingigne ingignite
future ingignitō ingignitō ingignitōte ingignuntō
passive present ingignere ingigniminī
future ingignitor ingignitor ingignuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives ingignere ingenuisse ingenitūrum esse ingignī ingenitum esse ingenitum īrī
participles ingignēns ingenitūrus ingenitus ingignendus,
ingignundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
ingignendī ingignendō ingignendum ingignendō ingenitum ingenitū

References[edit]

  • ingigno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ingigno”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • ingigno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.