insultans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of īnsultō.

Participle[edit]

īnsultāns (genitive īnsultantis); third-declension one-termination participle

  1. jumping (at)
  2. insulting

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsultāns īnsultantēs īnsultantia
Genitive īnsultantis īnsultantium
Dative īnsultantī īnsultantibus
Accusative īnsultantem īnsultāns īnsultantēs
īnsultantīs
īnsultantia
Ablative īnsultante
īnsultantī1
īnsultantibus
Vocative īnsultāns īnsultantēs īnsultantia

1When used purely as an adjective.