intentandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future passive participle of intentō.
Participle[edit]
intentandus (feminine intentanda, neuter intentandum); first/second-declension participle
- which is to be extended
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | intentandus | intentanda | intentandum | intentandī | intentandae | intentanda | |
Genitive | intentandī | intentandae | intentandī | intentandōrum | intentandārum | intentandōrum | |
Dative | intentandō | intentandō | intentandīs | ||||
Accusative | intentandum | intentandam | intentandum | intentandōs | intentandās | intentanda | |
Ablative | intentandō | intentandā | intentandō | intentandīs | |||
Vocative | intentande | intentanda | intentandum | intentandī | intentandae | intentanda |