irrian
Jump to navigation
Jump to search
Old Saxon[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *irzijaną.
Verb[edit]
irrian
Conjugation[edit]
Conjugation of irrian (weak class 1)
infinitive | irrian | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | irriu | irida |
2nd person singular | iris | irides |
3rd person singular | irid | irida |
plural | irriad | iridun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | irrie | iridi |
2nd person singular | irries | iridis |
3rd person singular | irrie | iridi |
plural | irrien | iridin |
imperative | present | |
singular | iri | |
plural | irriad | |
participle | present | past |
irriandi | giirid, irid |