irrottaa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

irrota +‎ -taa

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈirːotːɑːˣ/, [ˈirːo̞t̪ːɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -irːotːɑː
  • Syllabification(key): ir‧rot‧taa

Verb[edit]

irrottaa

  1. (transitive) to loosen, free, detach, unfasten, undo, separate, release
    Antonym: kiinnittää
    irrottaa jarruto release the brake
    irrottaa kytkinto disengage the clutch
    irrottaa puhelin seinästäto disconnect the telephone
    irrottaa veneto unmoor/undock a boat
    irrottaa katseensa (+ elative)to take one's eyes off
    irrottaa otteensa (+ elative)to let go (of), loosen one's grip

Conjugation[edit]

Inflection of irrottaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irrotan en irrota 1st sing. olen irrottanut en ole irrottanut
2nd sing. irrotat et irrota 2nd sing. olet irrottanut et ole irrottanut
3rd sing. irrottaa ei irrota 3rd sing. on irrottanut ei ole irrottanut
1st plur. irrotamme emme irrota 1st plur. olemme irrottaneet emme ole irrottaneet
2nd plur. irrotatte ette irrota 2nd plur. olette irrottaneet ette ole irrottaneet
3rd plur. irrottavat eivät irrota 3rd plur. ovat irrottaneet eivät ole irrottaneet
passive irrotetaan ei irroteta passive on irrotettu ei ole irrotettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irrotin en irrottanut 1st sing. olin irrottanut en ollut irrottanut
2nd sing. irrotit et irrottanut 2nd sing. olit irrottanut et ollut irrottanut
3rd sing. irrotti ei irrottanut 3rd sing. oli irrottanut ei ollut irrottanut
1st plur. irrotimme emme irrottaneet 1st plur. olimme irrottaneet emme olleet irrottaneet
2nd plur. irrotitte ette irrottaneet 2nd plur. olitte irrottaneet ette olleet irrottaneet
3rd plur. irrottivat eivät irrottaneet 3rd plur. olivat irrottaneet eivät olleet irrottaneet
passive irrotettiin ei irrotettu passive oli irrotettu ei ollut irrotettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irrottaisin en irrottaisi 1st sing. olisin irrottanut en olisi irrottanut
2nd sing. irrottaisit et irrottaisi 2nd sing. olisit irrottanut et olisi irrottanut
3rd sing. irrottaisi ei irrottaisi 3rd sing. olisi irrottanut ei olisi irrottanut
1st plur. irrottaisimme emme irrottaisi 1st plur. olisimme irrottaneet emme olisi irrottaneet
2nd plur. irrottaisitte ette irrottaisi 2nd plur. olisitte irrottaneet ette olisi irrottaneet
3rd plur. irrottaisivat eivät irrottaisi 3rd plur. olisivat irrottaneet eivät olisi irrottaneet
passive irrotettaisiin ei irrotettaisi passive olisi irrotettu ei olisi irrotettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. irrota älä irrota 2nd sing.
3rd sing. irrottakoon älköön irrottako 3rd sing. olkoon irrottanut älköön olko irrottanut
1st plur. irrottakaamme älkäämme irrottako 1st plur.
2nd plur. irrottakaa älkää irrottako 2nd plur.
3rd plur. irrottakoot älkööt irrottako 3rd plur. olkoot irrottaneet älkööt olko irrottaneet
passive irrotettakoon älköön irrotettako passive olkoon irrotettu älköön olko irrotettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. irrottanen en irrottane 1st sing. lienen irrottanut en liene irrottanut
2nd sing. irrottanet et irrottane 2nd sing. lienet irrottanut et liene irrottanut
3rd sing. irrottanee ei irrottane 3rd sing. lienee irrottanut ei liene irrottanut
1st plur. irrottanemme emme irrottane 1st plur. lienemme irrottaneet emme liene irrottaneet
2nd plur. irrottanette ette irrottane 2nd plur. lienette irrottaneet ette liene irrottaneet
3rd plur. irrottanevat eivät irrottane 3rd plur. lienevät irrottaneet eivät liene irrottaneet
passive irrotettaneen ei irrotettane passive lienee irrotettu ei liene irrotettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st irrottaa present irrottava irrotettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st irrottaakseni irrottaaksemme
2nd irrottaaksesi irrottaaksenne
3rd irrottaakseen
irrottaaksensa
past irrottanut irrotettu
2nd inessive2 irrottaessa irrotettaessa agent3 irrottama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st irrottaessani irrottaessamme
2nd irrottaessasi irrottaessanne
3rd irrottaessaan
irrottaessansa
negative irrottamaton
instructive irrottaen 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
* The third-person singular indicative form irrottaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.

3rd inessive irrottamassa
elative irrottamasta
illative irrottamaan
adessive irrottamalla
abessive irrottamatta
instructive irrottaman irrotettaman
4th4 verbal noun irrottaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st irrottamaisillani irrottamaisillamme
2nd irrottamaisillasi irrottamaisillanne
3rd irrottamaisillaan
irrottamaisillansa

Derived terms[edit]

nouns
verbs

Further reading[edit]