itáliai
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
Itália + -i (adjective-forming suffix)
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
itáliai (not comparable)
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | itáliai | itáliaiak |
accusative | itáliait | itáliaiakat |
dative | itáliainak | itáliaiaknak |
instrumental | itáliaival | itáliaiakkal |
causal-final | itáliaiért | itáliaiakért |
translative | itáliaivá | itáliaiakká |
terminative | itáliaiig | itáliaiakig |
essive-formal | itáliaiként | itáliaiakként |
essive-modal | — | — |
inessive | itáliaiban | itáliaiakban |
superessive | itáliain | itáliaiakon |
adessive | itáliainál | itáliaiaknál |
illative | itáliaiba | itáliaiakba |
sublative | itáliaira | itáliaiakra |
allative | itáliaihoz | itáliaiakhoz |
elative | itáliaiból | itáliaiakból |
delative | itáliairól | itáliaiakról |
ablative | itáliaitól | itáliaiaktól |
non-attributive possessive - singular |
itáliaié | itáliaiaké |
non-attributive possessive - plural |
itáliaiéi | itáliaiakéi |
Further reading[edit]
- itáliai in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN