itáliai

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

Itália +‎ -i (adjective-forming suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈitaːlijɒji]
  • Hyphenation: itá‧li‧ai
  • Rhymes: -ji

Adjective[edit]

itáliai (not comparable)

  1. (historical) Italian

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative itáliai itáliaiak
accusative itáliait itáliaiakat
dative itáliainak itáliaiaknak
instrumental itáliaival itáliaiakkal
causal-final itáliaiért itáliaiakért
translative itáliaivá itáliaiakká
terminative itáliaiig itáliaiakig
essive-formal itáliaiként itáliaiakként
essive-modal
inessive itáliaiban itáliaiakban
superessive itáliain itáliaiakon
adessive itáliainál itáliaiaknál
illative itáliaiba itáliaiakba
sublative itáliaira itáliaiakra
allative itáliaihoz itáliaiakhoz
elative itáliaiból itáliaiakból
delative itáliairól itáliaiakról
ablative itáliaitól itáliaiaktól
non-attributive
possessive - singular
itáliaié itáliaiaké
non-attributive
possessive - plural
itáliaiéi itáliaiakéi

Further reading[edit]

  • itáliai in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN