iç

See also: Appendix:Variations of "ic"

Azerbaijani

Etymology 1

From Proto-Turkic *ič (“the interior of something”).

Noun

iç (definite accusative içi, plural içlər)

1. inner part, interior
2. the inside

   Synonyms: içəri, daxil

3. entrails, guts, internal organs, entrails

   Synonym: içalat

4. core
5. filling
6. the inward nature of a person

Declension

Declension of iç
	singular	plural
nominative	iç	içlər
definite accusative	içi	içləri
dative	içə	içlərə
locative	içdə	içlərdə
ablative	içdən	içlərdən
definite genitive	için	içlərin

Possessive forms of iç
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	içim	içlərim
sənin (“your”)	için	içlərin
onun (“his/her/its”)	içi	içləri
bizim (“our”)	içimiz	içlərimiz
sizin (“your”)	içiniz	içləriniz
onların (“their”)	içi or içləri	içləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	içimi	içlərimi
sənin (“your”)	içini	içlərini
onun (“his/her/its”)	içini	içlərini
bizim (“our”)	içimizi	içlərimizi
sizin (“your”)	içinizi	içlərinizi
onların (“their”)	içini or içlərini	içlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	içimə	içlərimə
sənin (“your”)	içinə	içlərinə
onun (“his/her/its”)	içinə	içlərinə
bizim (“our”)	içimizə	içlərimizə
sizin (“your”)	içinizə	içlərinizə
onların (“their”)	içinə or içlərinə	içlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	içimdə	içlərimdə
sənin (“your”)	içində	içlərində
onun (“his/her/its”)	içində	içlərində
bizim (“our”)	içimizdə	içlərimizdə
sizin (“your”)	içinizdə	içlərinizdə
onların (“their”)	içində or içlərində	içlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	içimdən	içlərimdən
sənin (“your”)	içindən	içlərindən
onun (“his/her/its”)	içindən	içlərindən
bizim (“our”)	içimizdən	içlərimizdən
sizin (“your”)	içinizdən	içlərinizdən
onların (“their”)	içindən or içlərindən	içlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	içimin	içlərimin
sənin (“your”)	içinin	içlərinin
onun (“his/her/its”)	içinin	içlərinin
bizim (“our”)	içimizin	içlərimizin
sizin (“your”)	içinizin	içlərinizin
onların (“their”)	içinin or içlərinin	içlərinin

Adjective

iç (comparative daha iç, superlative ən iç)

1. interior, inner

Derived terms

• içəri
• içində
• içalat

Etymology 2

Verb

iç

1. second-person singular imperative of içmək

Further reading

• “iç” in Obastan.com.

Crimean Tatar

Etymology 1

From Old Turkic iç, from Proto-Turkic.

Noun

iç

1. inside, interior part of something

Etymology 2

Borrowed from Persian هیچ (hič).

Adverb

iç

1. any, no, none, nothing

   İç kimse körmedim ― I haven't seen anybody; I've seen nobody

2. at all

   Bunı iç de istemeyim ― I don't want this at all.

Usage notes

• Colloquial form: eş

Khalaj

Perso-Arabic		ایچ

Etymology

From Proto-Turkic *ič (“inside, the interior of something”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ɪt͡ʃ]
• (Xarrâbî) IPA^(key): [ɪt͡ʃ]

Noun

iç (definite accusative içü, plural içlər)

1. inside, interior

Declension

Declension of iç

	singular	plural
nominative	iç	içlər
genitive	içü̂ñ	içlərü̂ñ
dative	içkə	içlərkə
definite accusative	içü	içlərü
locative	iççə	içlərçə
ablative	içdə	içlərdə
instrumental	içlə	içlərlə
equative	içvâra	içlərvâra

References

• Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
• Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [it͡ʃ]

Etymology 1

From Ottoman Turkish ایچ (iç), from Proto-Turkic *ič (“the interior of something”). Cognate with Old Turkic 𐰃𐰲 (ič), Azerbaijani iç, Turkmen iç, Kazakh іш (ış), Kyrgyz ич (ic), etc.

Noun

iç (definite accusative içi, plural içler)

1. inside, interior part of something
2. stuffing
3. intestine, entrails
4. offal

Declension

Inflection
Nominative	iç
Definite accusative	içi
	Singular	Plural
Nominative	iç	içler
Definite accusative	içi	içleri
Dative	içe	içlere
Locative	içte	içlerde
Ablative	içten	içlerden
Genitive	için	içlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular içim içlerim 2nd singular için içlerin 3rd singular içi içleri 1st plural içimiz içlerimiz 2nd plural içiniz içleriniz 3rd plural içleri içleri Definite accusative Singular Plural 1st singular içimi içlerimi 2nd singular içini içlerini 3rd singular içini içlerini 1st plural içimizi içlerimizi 2nd plural içinizi içlerinizi 3rd plural içlerini içlerini Dative Singular Plural 1st singular içime içlerime 2nd singular içine içlerine 3rd singular içine içlerine 1st plural içimize içlerimize 2nd plural içinize içlerinize 3rd plural içlerine içlerine Locative Singular Plural 1st singular içimde içlerimde 2nd singular içinde içlerinde 3rd singular içinde içlerinde 1st plural içimizde içlerimizde 2nd plural içinizde içlerinizde 3rd plural içlerinde içlerinde Ablative Singular Plural 1st singular içimden içlerimden 2nd singular içinden içlerinden 3rd singular içinden içlerinden 1st plural içimizden içlerimizden 2nd plural içinizden içlerinizden 3rd plural içlerinden içlerinden Genitive Singular Plural 1st singular içimin içlerimin 2nd singular içinin içlerinin 3rd singular içinin içlerinin 1st plural içimizin içlerimizin 2nd plural içinizin içlerinizin 3rd plural içlerinin içlerinin

Antonyms

• dış

Further reading

• “iç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu

Etymology 2

Verb

iç

1. second-person singular imperative of içmek