kafa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: káfa and kâfa

Hausa[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology 1[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ká.fáː/
    • (Standard Kano Hausa) IPA(key): [kə́.ɸáː]

Noun[edit]

kafā f (plural kafōfī, possessed form kafar̃)

  1. leg

Etymology 2[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ká.fàː/
    • (Standard Kano Hausa) IPA(key): [kə́.ɸàː]

Verb[edit]

kafā̀ (grade 1)

  1. to erect, to put up
  2. To stick something into
  3. to form, to establish
  4. to proclaim, to issue a law

Icelandic[edit]

Etymology[edit]

From Old Norse kafa (cognate with Faroese kava), from Proto-Indo-European *gʷebʰ- (to dive, dive in). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term. Missing Old Norse and Germanic?

Cognate with Ancient Greek βάπτω (báptō).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

kafa (weak verb, third-person singular past indicative kafaði, supine kafað)

  1. to dive, to go so deep underwater that one can't be seen
    Hann kafaði 20 metra undir yfirborðið.
    He dived 20 meters under the surface.

Conjugation[edit]

Derived terms[edit]

See also[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Ottoman Turkish قهوه (kahve), from Arabic قَهْوَة (qahwa).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kǎfa/
  • Hyphenation: ka‧fa

Noun[edit]

kàfa f (Cyrillic spelling ка̀фа)

  1. (regional, Serbia) coffee
    Synonyms: (Croatia) kava; (Bosnia) kahva

Declension[edit]

Tongan[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kafa

  1. The cordage made from the fibers of the cocoa nut husk

References[edit]

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish قفا (kafa), from Arabic قَفًا (qafan, back of the head; nape of the neck). The original restricted meaning has been lost in modern Turkish.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /kɑfɑ/
  • (file)

Noun[edit]

kafa (definite accusative kafayı, plural kafalar)

  1. head
    Synonym: baş
  2. mind; mentality; intelligence

Declension[edit]

Inflection
Nominative kafa
Definite accusative kafayı
Singular Plural
Nominative kafa kafalar
Definite accusative kafayı kafaları
Dative kafaya kafalara
Locative kafada kafalarda
Ablative kafadan kafalardan
Genitive kafanın kafaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kafam kafalarım
2nd singular kafan kafaların
3rd singular kafası kafaları
1st plural kafamız kafalarımız
2nd plural kafanız kafalarınız
3rd plural kafaları kafaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kafamı kafalarımı
2nd singular kafanı kafalarını
3rd singular kafasını kafalarını
1st plural kafamızı kafalarımızı
2nd plural kafanızı kafalarınızı
3rd plural kafalarını kafalarını
Dative
Singular Plural
1st singular kafama kafalarıma
2nd singular kafana kafalarına
3rd singular kafasına kafalarına
1st plural kafamıza kafalarımıza
2nd plural kafanıza kafalarınıza
3rd plural kafalarına kafalarına
Locative
Singular Plural
1st singular kafamda kafalarımda
2nd singular kafanda kafalarında
3rd singular kafasında kafalarında
1st plural kafamızda kafalarımızda
2nd plural kafanızda kafalarınızda
3rd plural kafalarında kafalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kafamdan kafalarımdan
2nd singular kafandan kafalarından
3rd singular kafasından kafalarından
1st plural kafamızdan kafalarımızdan
2nd plural kafanızdan kafalarınızdan
3rd plural kafalarından kafalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kafamın kafalarımın
2nd singular kafanın kafalarının
3rd singular kafasının kafalarının
1st plural kafamızın kafalarımızın
2nd plural kafanızın kafalarınızın
3rd plural kafalarının kafalarının

Derived terms[edit]

References[edit]

  • Nişanyan, Sevan (2002–), “kafa”, in Nişanyan Sözlük
  • Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN