keemik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Estonian[edit]

Etymology[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun[edit]

keemik (genitive keemiku, partitive keemikut)

  1. chemist

Declension[edit]

Declension of keemik (ÕS type 2/õpik, no gradation)
singular plural
nominative keemik keemikud
accusative nom.
gen. keemiku
genitive keemikute
partitive keemikut keemikuid
illative keemikusse keemikutesse
keemikuisse
inessive keemikus keemikutes
keemikuis
elative keemikust keemikutest
keemikuist
allative keemikule keemikutele
keemikuile
adessive keemikul keemikutel
keemikuil
ablative keemikult keemikutelt
keemikuilt
translative keemikuks keemikuteks
keemikuiks
terminative keemikuni keemikuteni
essive keemikuna keemikutena
abessive keemikuta keemikuteta
comitative keemikuga keemikutega