kellik

Turkish

Etymology

From kel (“bald”) +‎ -lik (“-ness”).

Pronunciation

• IPA^(key): [celˈlic]

Noun

kellik (definite accusative kelliği, plural kellikler)

1. baldness, calvity; state of being bald
2. alopecia

Declension

Inflection
Nominative	kellik
Definite accusative	kelliği
	Singular	Plural
Nominative	kellik	kellikler
Definite accusative	kelliği	kellikleri
Dative	kelliğe	kelliklere
Locative	kellikte	kelliklerde
Ablative	kellikten	kelliklerden
Genitive	kelliğin	kelliklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kelliğim kelliklerim 2nd singular kelliğin kelliklerin 3rd singular kelliği kellikleri 1st plural kelliğimiz kelliklerimiz 2nd plural kelliğiniz kellikleriniz 3rd plural kellikleri kellikleri Definite accusative Singular Plural 1st singular kelliğimi kelliklerimi 2nd singular kelliğini kelliklerini 3rd singular kelliğini kelliklerini 1st plural kelliğimizi kelliklerimizi 2nd plural kelliğinizi kelliklerinizi 3rd plural kelliklerini kelliklerini Dative Singular Plural 1st singular kelliğime kelliklerime 2nd singular kelliğine kelliklerine 3rd singular kelliğine kelliklerine 1st plural kelliğimize kelliklerimize 2nd plural kelliğinize kelliklerinize 3rd plural kelliklerine kelliklerine Locative Singular Plural 1st singular kelliğimde kelliklerimde 2nd singular kelliğinde kelliklerinde 3rd singular kelliğinde kelliklerinde 1st plural kelliğimizde kelliklerimizde 2nd plural kelliğinizde kelliklerinizde 3rd plural kelliklerinde kelliklerinde Ablative Singular Plural 1st singular kelliğimden kelliklerimden 2nd singular kelliğinden kelliklerinden 3rd singular kelliğinden kelliklerinden 1st plural kelliğimizden kelliklerimizden 2nd plural kelliğinizden kelliklerinizden 3rd plural kelliklerinden kelliklerinden Genitive Singular Plural 1st singular kelliğimin kelliklerimin 2nd singular kelliğinin kelliklerinin 3rd singular kelliğinin kelliklerinin 1st plural kelliğimizin kelliklerimizin 2nd plural kelliğinizin kelliklerinizin 3rd plural kelliklerinin kelliklerinin