kensla
Jump to navigation
Jump to search
Faroese[edit]
Etymology[edit]
From Old Norse kensla, from the verb kænna (“to experience, feel, make known”).
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
kensla f (genitive singular kenslu, plural kenslur)
Declension[edit]
Declension of kensla | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kensla | kenslan | kenslur | kenslurnar |
accusative | kenslu | kensluna | kenslur | kenslurnar |
dative | kenslu | kensluni | kenslum | kenslunum |
genitive | kenslu | kenslunnar | kensla | kenslanna |
Related terms[edit]
- kenna (2) (to feel)
Noun[edit]
kensla f (genitive singular kenslu, plural kenslur)
- (rare) instruction, class
Declension[edit]
Declension of kensla | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kensla | kenslan | kenslur | kenslurnar |
accusative | kenslu | kensluna | kenslur | kenslurnar |
dative | kenslu | kensluni | kenslum | kenslunum |
genitive | kenslu | kenslunnar | kensla | kenslanna |
Synonyms[edit]
Related terms[edit]
- kenna (3) (to teach)