kohin
Jump to navigation
Jump to search
See also: köhin
Estonian[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Finnic *kohina. Cognates include Finnish kohina.
Noun[edit]
kohin (genitive kohina, partitive kohinat)
- rustling, the sound of waves or of leaves in the wind.
Declension[edit]
Declension of kohin (ÕS type 2/õpik, no gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | kohin | kohinad | |
accusative | nom. | ||
gen. | kohina | ||
genitive | kohinate | ||
partitive | kohinat | kohinaid | |
illative | kohinasse | kohinatesse kohinaisse | |
inessive | kohinas | kohinates kohinais | |
elative | kohinast | kohinatest kohinaist | |
allative | kohinale | kohinatele kohinaile | |
adessive | kohinal | kohinatel kohinail | |
ablative | kohinalt | kohinatelt kohinailt | |
translative | kohinaks | kohinateks kohinaiks | |
terminative | kohinani | kohinateni | |
essive | kohinana | kohinatena | |
abessive | kohinata | kohinateta | |
comitative | kohinaga | kohinatega |
Synonyms[edit]
Uzbek[edit]
Other scripts | |
---|---|
Cyrillic | коҳин (kohin) |
Latin | kohin |
Perso-Arabic |
Etymology[edit]
Noun[edit]
kohin (plural kohinlar)