kronikarz

Polish

Etymology

From kronika +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /krɔˈɲi.kaʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ikaʂ
• Syllabification: kro‧ni‧karz

Noun

kronikarz m pers

1. chronicler (person who writes accounts of events and when they happened)

   Synonyms: dziejopis, dziejopisca, dziejopisarz

Declension

Declension of kronikarz

	singular	plural
nominative	kronikarz	kronikarze
genitive	kronikarza	kronikarzy
dative	kronikarzowi	kronikarzom
accusative	kronikarza	kronikarzy
instrumental	kronikarzem	kronikarzami
locative	kronikarzu	kronikarzach
vocative	kronikarzu	kronikarze

Further reading

• kronikarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kronikarz in Polish dictionaries at PWN