kutsumaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

kutsua +‎ -maton

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkutsumɑton/, [ˈkuts̠uˌmɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -ɑton
  • Syllabification(key): kut‧su‧ma‧ton

Adjective[edit]

kutsumaton (comparative kutsumattomampi, superlative kutsumattomin)

  1. uninvited

Declension[edit]

Inflection of kutsumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative kutsumaton kutsumattomat
genitive kutsumattoman kutsumattomien
partitive kutsumatonta kutsumattomia
illative kutsumattomaan kutsumattomiin
singular plural
nominative kutsumaton kutsumattomat
accusative nom. kutsumaton kutsumattomat
gen. kutsumattoman
genitive kutsumattoman kutsumattomien
kutsumatontenrare
partitive kutsumatonta kutsumattomia
inessive kutsumattomassa kutsumattomissa
elative kutsumattomasta kutsumattomista
illative kutsumattomaan kutsumattomiin
adessive kutsumattomalla kutsumattomilla
ablative kutsumattomalta kutsumattomilta
allative kutsumattomalle kutsumattomille
essive kutsumattomana kutsumattomina
translative kutsumattomaksi kutsumattomiksi
abessive kutsumattomatta kutsumattomitta
instructive kutsumattomin
comitative kutsumattomine
Possessive forms of kutsumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative kutsumattomani kutsumattomani
accusative nom. kutsumattomani kutsumattomani
gen. kutsumattomani
genitive kutsumattomani kutsumattomieni
kutsumatontenirare
partitive kutsumatontani kutsumattomiani
inessive kutsumattomassani kutsumattomissani
elative kutsumattomastani kutsumattomistani
illative kutsumattomaani kutsumattomiini
adessive kutsumattomallani kutsumattomillani
ablative kutsumattomaltani kutsumattomiltani
allative kutsumattomalleni kutsumattomilleni
essive kutsumattomanani kutsumattominani
translative kutsumattomakseni kutsumattomikseni
abessive kutsumattomattani kutsumattomittani
instructive
comitative kutsumattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative kutsumattomasi kutsumattomasi
accusative nom. kutsumattomasi kutsumattomasi
gen. kutsumattomasi
genitive kutsumattomasi kutsumattomiesi
kutsumatontesirare
partitive kutsumatontasi kutsumattomiasi
inessive kutsumattomassasi kutsumattomissasi
elative kutsumattomastasi kutsumattomistasi
illative kutsumattomaasi kutsumattomiisi
adessive kutsumattomallasi kutsumattomillasi
ablative kutsumattomaltasi kutsumattomiltasi
allative kutsumattomallesi kutsumattomillesi
essive kutsumattomanasi kutsumattominasi
translative kutsumattomaksesi kutsumattomiksesi
abessive kutsumattomattasi kutsumattomittasi
instructive
comitative kutsumattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative kutsumattomamme kutsumattomamme
accusative nom. kutsumattomamme kutsumattomamme
gen. kutsumattomamme
genitive kutsumattomamme kutsumattomiemme
kutsumatontemmerare
partitive kutsumatontamme kutsumattomiamme
inessive kutsumattomassamme kutsumattomissamme
elative kutsumattomastamme kutsumattomistamme
illative kutsumattomaamme kutsumattomiimme
adessive kutsumattomallamme kutsumattomillamme
ablative kutsumattomaltamme kutsumattomiltamme
allative kutsumattomallemme kutsumattomillemme
essive kutsumattomanamme kutsumattominamme
translative kutsumattomaksemme kutsumattomiksemme
abessive kutsumattomattamme kutsumattomittamme
instructive
comitative kutsumattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative kutsumattomanne kutsumattomanne
accusative nom. kutsumattomanne kutsumattomanne
gen. kutsumattomanne
genitive kutsumattomanne kutsumattomienne
kutsumatontennerare
partitive kutsumatontanne kutsumattomianne
inessive kutsumattomassanne kutsumattomissanne
elative kutsumattomastanne kutsumattomistanne
illative kutsumattomaanne kutsumattomiinne
adessive kutsumattomallanne kutsumattomillanne
ablative kutsumattomaltanne kutsumattomiltanne
allative kutsumattomallenne kutsumattomillenne
essive kutsumattomananne kutsumattominanne
translative kutsumattomaksenne kutsumattomiksenne
abessive kutsumattomattanne kutsumattomittanne
instructive
comitative kutsumattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative kutsumattomansa kutsumattomansa
accusative nom. kutsumattomansa kutsumattomansa
gen. kutsumattomansa
genitive kutsumattomansa kutsumattomiensa
kutsumatontensarare
partitive kutsumatontaan
kutsumatontansa
kutsumattomiaan
kutsumattomiansa
inessive kutsumattomassaan
kutsumattomassansa
kutsumattomissaan
kutsumattomissansa
elative kutsumattomastaan
kutsumattomastansa
kutsumattomistaan
kutsumattomistansa
illative kutsumattomaansa kutsumattomiinsa
adessive kutsumattomallaan
kutsumattomallansa
kutsumattomillaan
kutsumattomillansa
ablative kutsumattomaltaan
kutsumattomaltansa
kutsumattomiltaan
kutsumattomiltansa
allative kutsumattomalleen
kutsumattomallensa
kutsumattomilleen
kutsumattomillensa
essive kutsumattomanaan
kutsumattomanansa
kutsumattominaan
kutsumattominansa
translative kutsumattomakseen
kutsumattomaksensa
kutsumattomikseen
kutsumattomiksensa
abessive kutsumattomattaan
kutsumattomattansa
kutsumattomittaan
kutsumattomittansa
instructive
comitative kutsumattomineen
kutsumattominensa

Participle[edit]

kutsumaton

  1. negative participle of kutsua

Further reading[edit]