marmoratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of marmorō (“cover with marble”).
Participle[edit]
marmorātus (feminine marmorāta, neuter marmorātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | marmorātus | marmorāta | marmorātum | marmorātī | marmorātae | marmorāta | |
Genitive | marmorātī | marmorātae | marmorātī | marmorātōrum | marmorātārum | marmorātōrum | |
Dative | marmorātō | marmorātō | marmorātīs | ||||
Accusative | marmorātum | marmorātam | marmorātum | marmorātōs | marmorātās | marmorāta | |
Ablative | marmorātō | marmorātā | marmorātō | marmorātīs | |||
Vocative | marmorāte | marmorāta | marmorātum | marmorātī | marmorātae | marmorāta |