miličnik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Slovene[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

milȋčnik m anim (female equivalent milíčnica)

  1. (obsolete) policeman (police rank)
    Synonym: policíst

Inflection[edit]

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine anim., hard o-stem
nom. sing. milíčnik
gen. sing. milíčnika
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
milíčnik milíčnika milíčniki
genitive
(rodȋlnik)
milíčnika milíčnikov milíčnikov
dative
(dajȃlnik)
milíčniku milíčnikoma milíčnikom
accusative
(tožȋlnik)
milíčnika milíčnika milíčnike
locative
(mẹ̑stnik)
milíčniku milíčnikih milíčnikih
instrumental
(orọ̑dnik)
milíčnikom milíčnikoma milíčniki

Further reading[edit]

  • miličnik”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran