minoratus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Perfect passive participle of minōrō.
Participle[edit]
minōrātus (feminine minōrāta, neuter minōrātum); first/second-declension participle
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | minōrātus | minōrāta | minōrātum | minōrātī | minōrātae | minōrāta | |
Genitive | minōrātī | minōrātae | minōrātī | minōrātōrum | minōrātārum | minōrātōrum | |
Dative | minōrātō | minōrātō | minōrātīs | ||||
Accusative | minōrātum | minōrātam | minōrātum | minōrātōs | minōrātās | minōrāta | |
Ablative | minōrātō | minōrātā | minōrātō | minōrātīs | |||
Vocative | minōrāte | minōrāta | minōrātum | minōrātī | minōrātae | minōrāta |