moordenaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch mordenare. Equivalent to moorden (“to kill”) +‎ -aar (“-er”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmoːr.dəˌnaːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: moor‧de‧naar

Noun

moordenaar m (plural moordenaars, diminutive moordenaartje n, feminine moordenares or moordenaarster)

1. murderer

   De politie heeft de moordenaar opgepakt en voor de rechtbank gebracht.

   The police arrested the murderer and brought him to court.

Derived terms

• broedermoordenaar
• huurmoordenaar
• koningsmoordenaar
• lustmoordenaar
• massamoordenaar
• moordenaarsbende
• seriemoordenaar
• zustermoordenaar

Descendants

• Afrikaans: moordenaar
• Negerhollands: moordenaar