morðvargr
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
morð (“murder”) + vargr (“wolf, outlaw”)
Noun[edit]
morðvargr m
Declension[edit]
Declension of morðvargr (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | morðvargr | morðvargrinn | morðvargar | morðvargarnir |
accusative | morðvarg | morðvarginn | morðvarga | morðvargana |
dative | morðvargi | morðvarginum | morðvǫrgum | morðvǫrgunum |
genitive | morðvargs | morðvargsins | morðvarga | morðvarganna |
Descendants[edit]
- Old Swedish: *morþvargher