moschatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Diminutive of muscus, from Ancient Greek μόσχος (móskhos).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /mosˈkʰaː.tus/, [mɔs̠ˈkʰäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mosˈka.tus/, [mosˈkäːt̪us]
Adjective[edit]
moschātus (feminine moschāta, neuter moschātum); first/second-declension adjective
Usage notes[edit]
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | moschātus | moschāta | moschātum | moschātī | moschātae | moschāta | |
Genitive | moschātī | moschātae | moschātī | moschātōrum | moschātārum | moschātōrum | |
Dative | moschātō | moschātō | moschātīs | ||||
Accusative | moschātum | moschātam | moschātum | moschātōs | moschātās | moschāta | |
Ablative | moschātō | moschātā | moschātō | moschātīs | |||
Vocative | moschāte | moschāta | moschātum | moschātī | moschātae | moschāta |