mussitator
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /mus.siˈtaː.tor/, [mʊs̠ːɪˈt̪äːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mus.siˈta.tor/, [musːiˈt̪äːt̪or]
Noun[edit]
mussitātor m (genitive mussitātōris); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | mussitātor | mussitātōrēs |
Genitive | mussitātōris | mussitātōrum |
Dative | mussitātōrī | mussitātōribus |
Accusative | mussitātōrem | mussitātōrēs |
Ablative | mussitātōre | mussitātōribus |
Vocative | mussitātor | mussitātōrēs |
Verb[edit]
mussitātor
References[edit]
- “mussitator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- mussitator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.