névtelen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

név +‎ -telen

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈneːftɛlɛn]
  • (file)
  • Hyphenation: név‧te‧len
  • Rhymes: -ɛn

Adjective[edit]

névtelen (comparative névtelenebb, superlative legnévtelenebb)

  1. anonymous

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative névtelen névtelenek
accusative névtelent névteleneket
dative névtelennek névteleneknek
instrumental névtelennel névtelenekkel
causal-final névtelenért névtelenekért
translative névtelenné névtelenekké
terminative névtelenig névtelenekig
essive-formal névtelenként névtelenekként
essive-modal névtelenül
inessive névtelenben névtelenekben
superessive névtelenen névteleneken
adessive névtelennél névteleneknél
illative névtelenbe névtelenekbe
sublative névtelenre névtelenekre
allative névtelenhez névtelenekhez
elative névtelenből névtelenekből
delative névtelenről névtelenekről
ablative névtelentől névtelenektől
non-attributive
possessive - singular
névtelené névteleneké
non-attributive
possessive - plural
névtelenéi névtelenekéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]