naleven

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnaːˌleː.və(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: na‧le‧ven

Etymology 1

From na (“after, according to, subsequent to”) +‎ leven (“to live”).

Verb

naleven

1. (transitive) To observe, live by, respect (a rule, etc.)

   Synonyms: nakomen, respecteren, volgen

   Antonyms: overtreden, schenden

2. (intransitive) To live on, have an afterlife, be continued after one's own time

   Synonym: doorleven

   Oudmodische kunststromingen leven vaak lang na in maniërisme. ― Old-fashioned artistic styles often live on long in mannerism.

Inflection

Inflection of naleven (weak, separable)
infinitive	naleven
past singular	leefde na
past participle	nageleefd
infinitive	naleven
gerund	naleven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	leef na	leefde na	naleef	naleefde
2nd person sing. (jij)	leeft na	leefde na	naleeft	naleefde
2nd person sing. (u)	leeft na	leefde na	naleeft	naleefde
2nd person sing. (gij)	leeft na	leefde na	naleeft	naleefde
3rd person singular	leeft na	leefde na	naleeft	naleefde
plural	leven na	leefden na	naleven	naleefden
subjunctive sing.1	leve na	leefde na	naleve	naleefde
subjunctive plur.1	leven na	leefden na	naleven	naleefden
imperative sing.	leef na
imperative plur.1	leeft na
participles	nalevend	nageleefd
1) Archaic.

Derived terms

• nalever
• naleving

Related terms

• nakomen
• uitleven

Etymology 2

From na (“after, subsequent to”) +‎ leven (“life”), calque of German Nachleben.

Noun

naleven n (plural nalevens)

1. A continued existence in a reduced form, a state of living on in a lesser form.

   Synonym: nachleben

Anagrams

• leven na