nora

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Basque[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Basque *no- (interrogative stem) +‎ -ra (allative suffix).

Pronunciation[edit]

  • (file)
  • IPA(key): /noɾa/ [no.ɾa]
  • Rhymes: -oɾa
  • Hyphenation: no‧ra

Adverb[edit]

nora (interrogative)

  1. allative indefinite inanimate of nor; to where, whither, whereto

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • "nora" in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], euskaltzaindia.eus
  • nora” in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], euskaltzaindia.eus

Catalan[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Old Catalan nora, from Vulgar Latin *nŏra, from Late Latin nura, from Classical Latin nurus, ultimately from Proto-Indo-European *snusós.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

nora f (plural nores)

  1. daughter-in-law
    Synonym: jove

See also[edit]

References[edit]

Czech[edit]

Czech Wikipedia has an article on:
Wikipedia cs

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *nora.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

nora f

  1. burrow
    schovat se do noryto hide in a burrow

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • nora in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • nora in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • nora in Internetová jazyková příručka

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese nora, already attested in local Medieval Latin documents since the 9th century; from Vulgar Latin *nŏra, from Late Latin nura, from Classical Latin nurus, ultimately from Proto-Indo-European *snusós.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

nora f (plural noras, masculine xenro, masculine plural xenros)

  1. daughter-in-law

See also[edit]

References[edit]

  • nora” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • nora” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • nora” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • nora” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • nora” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Ingrian[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Russian нора (nora).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

nora

  1. den, burrow
    • 1936, D. I. Efimov, Lukukirja: Inkeroisia alkușkouluja vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 11:
      Yksiil ono sooja șuuba, toiset syvviis norriis peittiisivät.
      Some have a warm fur, others hid in deep burrows.

Declension[edit]

Declension of nora (type 3/koira, no gradation, gemination)
singular plural
nominative nora norat
genitive noran norriin
partitive norraa norria
illative norraa norrii
inessive noras noris
elative norast norist
allative noralle norille
adessive noral noril
ablative noralt norilt
translative noraks noriks
essive noranna, norraan norinna, norriin
exessive1) norant norint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

Synonyms[edit]

References[edit]

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 346

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *nora.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

nora f (diminutive norka)

  1. den
  2. burrow
  3. (colloquial, derogatory) hovel, hole (undesirable place to live or visit)

Declension[edit]

Related terms[edit]

Further reading[edit]

  • nora in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nora in Polish dictionaries at PWN

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

  • Hyphenation: no‧ra

Etymology 1[edit]

From Old Galician-Portuguese nora (daughter-in-law), from Vulgar Latin *nŏra, from Late Latin nura, from Classical Latin nurus, ultimately from Proto-Indo-European *snusós.

Noun[edit]

nora f (plural noras)

  1. daughter-in-law

See also[edit]

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

nora f (plural noras)

  1. noria (waterwheel with buckets, used to raise water)

Sicilian[edit]

Etymology[edit]

From Vulgar Latin *nŏra, from Late Latin nura, from Classical Latin nurus, ultimately from Proto-Indo-European *snusós.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈnɔɾa/
  • Hyphenation: no‧ra

Noun[edit]

nora f (plural nori)

  1. daughter-in-law

See also[edit]