objurgo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

objūrgō (present infinitive objūrgāre, perfect active objūrgāvī, supine objūrgātum); first conjugation

  1. Alternative form of obiūrgō

Conjugation[edit]

   Conjugation of objūrgō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present objūrgō objūrgās objūrgat objūrgāmus objūrgātis objūrgant
imperfect objūrgābam objūrgābās objūrgābat objūrgābāmus objūrgābātis objūrgābant
future objūrgābō objūrgābis objūrgābit objūrgābimus objūrgābitis objūrgābunt
perfect objūrgāvī objūrgāvistī objūrgāvit objūrgāvimus objūrgāvistis objūrgāvērunt,
objūrgāvēre
pluperfect objūrgāveram objūrgāverās objūrgāverat objūrgāverāmus objūrgāverātis objūrgāverant
future perfect objūrgāverō objūrgāveris objūrgāverit objūrgāverimus objūrgāveritis objūrgāverint
passive present objūrgor objūrgāris,
objūrgāre
objūrgātur objūrgāmur objūrgāminī objūrgantur
imperfect objūrgābar objūrgābāris,
objūrgābāre
objūrgābātur objūrgābāmur objūrgābāminī objūrgābantur
future objūrgābor objūrgāberis,
objūrgābere
objūrgābitur objūrgābimur objūrgābiminī objūrgābuntur
perfect objūrgātus + present active indicative of sum
pluperfect objūrgātus + imperfect active indicative of sum
future perfect objūrgātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present objūrgem objūrgēs objūrget objūrgēmus objūrgētis objūrgent
imperfect objūrgārem objūrgārēs objūrgāret objūrgārēmus objūrgārētis objūrgārent
perfect objūrgāverim objūrgāverīs objūrgāverit objūrgāverīmus objūrgāverītis objūrgāverint
pluperfect objūrgāvissem objūrgāvissēs objūrgāvisset objūrgāvissēmus objūrgāvissētis objūrgāvissent
passive present objūrger objūrgēris,
objūrgēre
objūrgētur objūrgēmur objūrgēminī objūrgentur
imperfect objūrgārer objūrgārēris,
objūrgārēre
objūrgārētur objūrgārēmur objūrgārēminī objūrgārentur
perfect objūrgātus + present active subjunctive of sum
pluperfect objūrgātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present objūrgā objūrgāte
future objūrgātō objūrgātō objūrgātōte objūrgantō
passive present objūrgāre objūrgāminī
future objūrgātor objūrgātor objūrgantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives objūrgāre objūrgāvisse objūrgātūrum esse objūrgārī objūrgātum esse objūrgātum īrī
participles objūrgāns objūrgātūrus objūrgātus objūrgandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
objūrgandī objūrgandō objūrgandum objūrgandō objūrgātum objūrgātū

References[edit]

  • objurgo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • objurgo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.