omstandigheid

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Afrikaans[edit]

Etymology[edit]

From Dutch omstandigheid, from French circonstance or Latin circumstantia. Equivalent to om +‎ stand +‎ -ig +‎ -heid.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔmˈstan.dəχˌɦəi̯t/

Noun[edit]

omstandigheid (plural omstandighede)

  1. circumstance, condition

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From om +‎ stand +‎ -ig +‎ -heid. Calque of French circonstance or Latin circumstantia.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔmˈstɑn.dəxˌɦɛi̯t/
  • (file)
  • Hyphenation: om‧stan‧dig‧heid

Noun[edit]

omstandigheid f (plural omstandigheden, diminutive omstandigheidje n)

  1. circumstance, condition

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  1. ^ J. de Vries & F. de Tollenaere, "Etymologisch Woordenboek", Uitgeverij Het Spectrum, Utrecht, 1986 (14de druk)