ongun

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Noun[edit]

ongun (definite accusative ongunu, plural ongunlar)

  1. (religion) Synonym of totem (totem)

Declension[edit]

Inflection
Nominative ongun
Definite accusative ongunu
Singular Plural
Nominative ongun ongunlar
Definite accusative ongunu ongunları
Dative onguna ongunlara
Locative ongunda ongunlarda
Ablative ongundan ongunlardan
Genitive ongunun ongunların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ongunum ongunlarım
2nd singular ongunun ongunların
3rd singular ongunu ongunları
1st plural ongunumuz ongunlarımız
2nd plural ongununuz ongunlarınız
3rd plural ongunları ongunları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ongunumu ongunlarımı
2nd singular ongununu ongunlarını
3rd singular ongununu ongunlarını
1st plural ongunumuzu ongunlarımızı
2nd plural ongununuzu ongunlarınızı
3rd plural ongunlarını ongunlarını
Dative
Singular Plural
1st singular ongunuma ongunlarıma
2nd singular ongununa ongunlarına
3rd singular ongununa ongunlarına
1st plural ongunumuza ongunlarımıza
2nd plural ongununuza ongunlarınıza
3rd plural ongunlarına ongunlarına
Locative
Singular Plural
1st singular ongunumda ongunlarımda
2nd singular ongununda ongunlarında
3rd singular ongununda ongunlarında
1st plural ongunumuzda ongunlarımızda
2nd plural ongununuzda ongunlarınızda
3rd plural ongunlarında ongunlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ongunumdan ongunlarımdan
2nd singular ongunundan ongunlarından
3rd singular ongunundan ongunlarından
1st plural ongunumuzdan ongunlarımızdan
2nd plural ongununuzdan ongunlarınızdan
3rd plural ongunlarından ongunlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ongunumun ongunlarımın
2nd singular ongununun ongunlarının
3rd singular ongununun ongunlarının
1st plural ongunumuzun ongunlarımızın
2nd plural ongununuzun ongunlarınızın
3rd plural ongunlarının ongunlarının