pęknąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pǫknǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɛŋk.nɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛŋknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: pęk‧nąć

Verb

pęknąć pf (imperfective pękać)

1. (transitive) to burst (e.g., a tire, a window)

Conjugation

Conjugation of pęknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pęknąć
future tense	1st	pęknę			pękniemy
	2nd	pękniesz			pękniecie
	3rd	pęknie			pękną
	impersonal	pęknie się
past tense	1st	pękłem, -(e)m pękł	pękłam, -(e)m pękła	pękłom, -(e)m pękło	pękliśmy, -(e)śmy pękli	pękłyśmy, -(e)śmy pękły
	2nd	pękłeś, -(e)ś pękł	pękłaś, -(e)ś pękła	pękłoś, -(e)ś pękło	pękliście, -(e)ście pękli	pękłyście, -(e)ście pękły
	3rd	pękł	pękła	pękło	pękli	pękły
	impersonal	pęknięto
conditional	1st	pękłbym, bym pękł	pękłabym, bym pękła	pękłobym, bym pękło	pęklibyśmy, byśmy pękli	pękłybyśmy, byśmy pękły
	2nd	pękłbyś, byś pękł	pękłabyś, byś pękła	pękłobyś, byś pękło	pęklibyście, byście pękli	pękłybyście, byście pękły
	3rd	pękłby, by pękł	pękłaby, by pękła	pękłoby, by pękło	pękliby, by pękli	pękłyby, by pękły
	impersonal	pęknięto by
imperative	1st	niech pęknę			pęknijmy
	2nd	pęknij			pęknijcie
	3rd	niech pęknie			niech pękną
passive adjectival participle		pęknięty	pęknięta	pęknięte	pęknięci	pęknięte
anterior adverbial participle		pęknąwszy
verbal noun		pęknięcie

Related terms

adjective

• pękaty

 

nouns

• pąk
• pęk

 

verb

• pęcznieć

 

Further reading

• pęknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pęknąć in Polish dictionaries at PWN