patens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

English[edit]

Noun[edit]

patens

  1. plural of paten

Anagrams[edit]

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present active participle of pateō (I am open)

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

patēns (genitive patentis); third-declension one-termination participle

  1. being opening; open
  2. being accessible; accessible, passable
  3. being exposed; vulnerable
  4. evident, manifest

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative patēns patentēs patentia
Genitive patentis patentium
Dative patentī patentibus
Accusative patentem patēns patentēs
patentīs
patentia
Ablative patente
patentī1
patentibus
Vocative patēns patentēs patentia

1When used purely as an adjective.

Adjective[edit]

patēns (genitive patentis, comparative patentior, superlative patentissimus); third-declension one-termination adjective

  1. open, accessible

Declension[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative patēns patentēs patentia
Genitive patentis patentium
Dative patentī patentibus
Accusative patentem patēns patentēs patentia
Ablative patentī patentibus
Vocative patēns patentēs patentia

References[edit]

  • patens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • patens”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • patens in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • patens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • a breach: patentia ruinis (vid. XII. 1, note ruina...)