peculiaris

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From pecūlium +‎ -āris.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

pecūliāris (neuter pecūliāre, adverb pecūliāriter); third-declension two-termination adjective

  1. private
  2. personal
  3. peculiar, specific
  4. singular, exceptional

Declension[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative pecūliāris pecūliāre pecūliārēs pecūliāria
Genitive pecūliāris pecūliārium
Dative pecūliārī pecūliāribus
Accusative pecūliārem pecūliāre pecūliārēs
pecūliārīs
pecūliāria
Ablative pecūliārī pecūliāribus
Vocative pecūliāris pecūliāre pecūliārēs pecūliāria

Descendants[edit]

References[edit]

  • peculiaris”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • peculiaris”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • peculiaris in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette