perpoliens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present participle of perpoliō.

Participle[edit]

perpoliēns (genitive perpolientis); third-declension one-termination participle

  1. polishing

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative perpoliēns perpolientēs perpolientia
Genitive perpolientis perpolientium
Dative perpolientī perpolientibus
Accusative perpolientem perpoliēns perpolientēs
perpolientīs
perpolientia
Ablative perpoliente
perpolientī1
perpolientibus
Vocative perpoliēns perpolientēs perpolientia

1When used purely as an adjective.