pojęcie

See also: pojecie

Old Polish

Etymology

From pojąć +‎ -ęcie. First attested in 1448–1450.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔjæ̃t͡ɕɛ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔjæ̃t͡ɕɛ/

Noun

pojęcie n

1. verbal noun of pojąć (“to take as a wife”)
   • 1895 [1448–1450], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich, Kodeks Świętosławów, page 76:

     Vstawyamy, aby oczecz... asz do smyerczy swey w gymyenyv swem... ma panowacz... dawszy ... synom... cząscz maczerzystą, yasz po maczerzy gych dla poyącza (ratione nuptiarum) podzwygnąl y wsząl

     [Ustawiamy, aby ociec... aż do śmierci swej w jimieniu swem... ma panować... dawszy... synom... część macierzystą, jąż po macierzy jich dla pojęcia (ratione ruptiarum) podźwignął i wziął]

Descendants

• Masurian: pojénczie
• Polish: pojęcie
• Silesian: pojyńcie

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “pojęcie”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pojęcie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pojęcie. By surface analysis, pojąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈjɛɲ.t͡ɕɛ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈjɛ̃.t͡ɕɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: po‧ję‧cie

Noun

pojęcie n (related adjective pojęciowy)

1. (uncountable) verbal noun of pojąć
2. (countable) notion; concept, idea (abstract and general idea; an abstraction)
3. (countable) notion; concept (mental apprehension of whatever may be known, thought, or imagined; idea, concept) [+ o (locative) = about what]
4. (uncountable, obsolete) comprehension (ability to understand)

   Synonym: pojętność

5. (uncountable, obsolete) capacity (amount that something can hold)

   Synonym: pojemność

6. (Middle Polish) The meaning of this term is uncertain.
   • 1564, J. Mączyński, Lexicon‎^[2], page 40d:

     Cataleptum praeceptum, Cic. Poyęcie.

Declension

Declension of pojęcie

	singular	plural
nominative	pojęcie	pojęcia
genitive	pojęcia	pojęć
dative	pojęciu	pojęciom
accusative	pojęcie	pojęcia
instrumental	pojęciem	pojęciami
locative	pojęciu	pojęciach
vocative	pojęcie	pojęcia

Derived terms

adjectives

• bez pojęcia
• nie do pojęcia

 

verbs

• nie mieć pojęcia impf
• przejść ludzkie pojęcie pf, przechodzić ludzkie pojęcie impf

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), pojęcie is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 0 times in news, 19 times in essays, 11 times in fiction, and 12 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 68 times, making it the 949th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• pojęcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pojęcie in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pojęcie”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Paweł Kupiszewski (26.02.2019) “POJĘCIE”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pojęcie”, in Słownik języka polskiego‎^[3]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pojęcie”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[4]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pojęcie”, in Słownik języka polskiego‎^[5] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 484